Hollands bloed dat wil wel varen
Kan niet suffen aan de ree
’t Wilde spel van wind en baren
Lokt wat Hollands voelt, naar zee
En de zeeman hijst bedreven
’t Brede zeil met vaste hand
En wendt onversaagd de steven
Naar ’t onzek’re, verre strand

Holland heeft nog durf in de ad’ren
Recht steeds het roer en recht de kop
Stoere zoon van stoere vad’ren
Vaart hij, Hollands wimpel in top
En laat vrij de storm genaken
Stuwend hoog en golvenheer
Hollands zeeman blijft bewaken
Hollands welvaart, Hollands eer

H.W. van der Meij / E. Wettig-Weissenborn